Wstajemy o 8 i postanawiamy chwilę poczekać na namiot, bo nie jest tak mokry jak ostatnio. Do Porto zostało nam 15 km, a do miasta wjeżdżamy bardzo ruchliwą 3-pasmówką. Przebijamy się przez centrum na drugą stronę rzeki Douro i szukamy przedsiębiorstwa Real Companhia Velha, zajmującego się produkcją słynnego wina Porto. Na jego terenie znajduje się bowiem Konsulat Polski i dzięki Tomkowi mieliśmy możliwość pozwiedzania słynnych piwniczek w Porto. Jednak zanim znaleźliśmy ten cały zakład, to trochę czasu minęło i trochę ludzi zostało zapytanych. Ostatecznie o 11:30 wpadamy do przedsiębiortwa, gdzie już czeka na nas niejaki Jose. Na początlu uczestniczymy w krótkiej prezentacji video. Potem schodzimy już do piwniczek w trójkę. Jose opowiada nam o wszystkich ciekawostkach związanych z Porto. O specyfice wina, o jego produkcji, o przechowywaniu itp. itd. Widzimy największą beczkę, w jakiej przechowuje się Porto, następnie najstarsze beczki, potem idziemy do innej piwniczki, gdzie jest pełno pajęczyn, a stare Porto leżakuje sobie w najlepsze ;) Na końcu czeka nas degustacja wina Porto. Na winach się nie znam ni w ząb, ale smakowało mi ;D Wycieczka po piwniczkach zapisana na duży plus. Po opuszczeniu fabryki wina, mamy czas na zwiedzanie miasta. Cofamy się na drugi brzeg Porto i szukamy marketu. Robimy szybkie zakupy w Lidlu i jedziemy pod Stadion FC Porto czyli Estádio do Dragão mogący pomieścić niemal 51 tysięcy kibiców. Niestety do środka nie udało się wejść, ale odwiedzam chociaż sklep z pamiątkami. Potem już jedziemy do Centrum, gdzie jest naprawdę bardzo ładnie. Zwiedzamy wszystko w szybkim tempie i podjeżdżamy na końcu pod Katedrę, gdzie mamy widok na całe miasto. Jest godzina 16, więc czas najwyższy jechać dalej. Opuszczamy świetne Porto i jedziemy teraz wzdłuż wybrzeża. Przed Espinho robimy w końcu przerwę na kąpiel w Oceanie! W końcu! A byliśmy już nad Oceanem z dobry tydzień ;P Niestety i w Portugalii woda w Oceanie jest zimna i mimo ładnej pogody, nie zanurzam się więcej niż po pas ;P Szkoda, ale co zrobić. Potem dzieje się dziwna rzecz albowiem w ciągu 30 minut z pięknej, słonecznej pogody robi się gęsta mgła. Myślimy, że zbliżają się opady, więc dla ostrożności zwijamy się z plaży. Robimy jeszcze szybkie zakupy w Lidlu i po 30 km szukamy noclegu. Idzie nam strasznie opornie. Błądzimy po uliczkach pewnej wioski i pytamy ludzi, ale nadzieja gaśnie. Niektórzy wysyłają nas 6 km dalej na plażę, gdzie podobno są prysznice i można się rozbić. My jednak się nie poddajemy i szukamy po drugiej stronie od głównej drogi. Robi się późno i szaro na dworze. Pytamy jednych ludzi, ale okazuje się, że są Francuzami. No to bełkotamy coś po francusku i po chwili namysłu zapraszają nas na swoją posiadłość! Okazuje się, że Francuzi są na wakacjach i jest to ich "domek letniskowy". Miejsca do rozbicia za bardzo nie ma, więc proponują abyśmy się położyli w altance obok garażu. Mamy miękkie materace, a szalenie miła kobieta przynosi nam jeszcze świeżutką pościel. Oczywiście luksusów nie ma końca, bo Francuzi pozwalają nam wziąć prysznic i zapraszają jeszcze na pyszną kolację! Jak tu nie kochać Francji? :) We Francji mieliśmy najlepsze noclegi, a teraz nawet w Portugalii nas ratują. Oczywiście mówią oni tylko w swoim rodzimym języku, ale i tak świetnie spędzamy z nimi czas. Jeszcze 3 dni drogi przed nami.

Kategoria 2014 Portugal