Dzień 3. mojej małej wyprawki. Koszalin sobie odpuszczam i pozostaje mi zrobić tylko jakieś 60 km do Kołobrzegu na pociąg. Żeby zdążyć tam na 10:00 nie ma szans. Kolejny skład mam o 13:30, więc od początku celuję w tą godzinę. Na trasę ruszam o 9:30. Od rana utrzymuje się mgła, więc o Słońcu można zapomnieć. Na pierwszy ogień idzie Trzęsacz i tamtejsze słynne ruiny kościółka. Szczerze mówiąc na kolana mnie nie powaliło. Kolejne miasteczko to Rewal. Nic szczególnego, jakiś deptak, kilka sklepów z pamiątkami no i plaża rzecz jasna. Dalej pojechałem wzdłuż morza do Niechorza. Tam oczywiście odwiedziłem latarnię morską, jako że bardzo lubię te obiekty. Potem przejechałem się przez centrum miasteczka i po zjedzeniu śniadania ruszyłem już pełną parą na Trzebiatów. W niedzielę niestety już nie było tak ciepło jak przez 2 ostatnie dni. Jechałem w cienkiej bluzie, ale chociaż wiatr dalej pomagał. W Trzebiatowie długo nie siedziałem. Standardowo zajechałem na rynek, potem kościół i ostatnia prosta na Kołobrzeg. Jechało mi się bardzo dobrze, a na drodze było spokojnie. W Kołobrzegu byłem godzinę przed odjazdem, więc kupiłem bilet i jeszcze szybko podejchałem pod latarnię morską i pożegnać się z Bałtykiem na kolejny (co najmniej) rok. Do Szczecina jechałem szynobusem, w którym było WiFi to i się nie nudziłem za bardzo. Szkoda tylko że tyle ludzi nade mną stało. Na stacji Szczecin Dąbie zjadłem jakiegoś kebaba i za kilkadziesiąt minut przesiadałem się na pociąg do Wrocławia. W moim mieście byłem o 21:50, więc już było po dwóch setach meczu Polska - Brazylia. Relacji słuchałem w pociągu przez radio, a potem pojechałem na rynek obejrzeć resztę spotkania. Tam zawsze się fajnie ogląda tego typu mecze. Jedni ludzie siedzą normalnie w restauracji, a drugie tyle stoi za ogródkiem piwnym. Doping był głośny i jak wiadomo wygraliśmy z Brazylią 3:1. Polska Mistrzem Świata! Piękna sprawa :)

W sobotę miałem w planach do przejechania 170 km ze Świnoujścia do Koszalina. Żeby zdążyć na pociąg o 16:00, ze schroniska musiałem wyjechać o 6 rano. Niestety organizm domagał się snu i wyjechałem dopiero o 9. Wtedy wiedziałem już, że są szanse zdążyć na pociąg, ale ten o godzinie 19:30. Zrobiłem tylko szybkie zakupy w Lidlu i już pognałem wzdłuż wybrzeża. Do Międzyzdrojów jechałem szybko, bo w granicach 27-28 km/h, także byłem tam jeszcze przed godziną 11. Miałem tylko luknąć na molo i jechać dalej, ale jak wszedłem na plażę, poczułem że temperatura rośnie i przybywa opalających się ludzi to mi się tam spodobało. W tym momencie postanowiłem zrobić sobie przerwę nad Bałtykiem, a mój etap rozbić na dwa mniejsze. Przejechałem się tylko szybko po mieście i zawinąłem na 3 błogie godziny na plażę :) Naprawdę nie spodziewałem się w drugiej połowie września tak rewelacyjnej pogody! Było Słońce, czyste niebo i 25 stopni. Jedynie wiaterek był chłodny, ale wiał na szczęście lekko, więc nie było problemu z opalaniem. Do Bałtyku nie wszedłem powyżej kolan, ale woda i tak nie była jakoś okrutnie zimna. Na upartego by się wykąpał :D Z Miedzyzdrojów ruszyłem dalej drogą wojewódzką do Dziwnowa. Tam nie zastałem niczego ciekawego oprócz Żabki, w której robiłem cały czas zakupy z racji promocji na cole i milke (po 2,49). Zajrzałem tylko na plażę i dalej na Kołobrzeg. W Pobierowie miałem już ponad 70 km, a wiedziałem że jest tam także schronisko młodzieżowe. Podbiłem i zapytałem o możliwość noclegu. Niestety wszystko było zajęte, ale Pani zaproponowała mi budkę campingową. Było tanio, więc się zgodziłem. Tym samym sobotni etap zakończyłem już o godzinie 17 i pojechałem znowu na plażę. Niestety wraz z zachodzącym Słońcem wyraźnie spadała temperatura, a i wiatr rósł na sile. Musiałem się trochę ubrać, bo zrobiło się 18 stopni, ale i tak było super jak na tą porę roku. Posiedziałem dobre 2 godziny na plaży, gdzie było mnóśtwo spacerowiczów, a potem podjechałem sobie na dorsza z frytkami, bo być nad morzem i nie zjeść rybki to grzech ;P Akurat jak zjadłem to zaczął się półfinał Mistrzostw Świata. Polska grała z Niemcami. Obejrzałem 2 sety i wróciłem do kanciapy, wiedząc że Polska już sobie poradzi z naszymi zachodnimi sąsiadami. Skończyło się na 3:1.

A więc w końcu się udało! Do przejechania trasy Szczecin - Świnoujście - Kołobrzeg zbierałem się już dobre 2 lata. Podczas tegorocznej majówki zmobilizowałem się i pokonałem odcinek Zielona Góra - Szczecin. Na dalszy etap się nie porwałem, gdyż zrobiło się bardzo chłodno, a i wiatr mi mocno przeszkadzał. Potem albo nie miałem czasu, albo nie było pogody, albo nie mogłem kupić biletu na rower w TLK :P Tym razem jednak kupiłem bilet, poszedłem spać o 2 w nocy, wstałem już o 4, bo o 5:21 odjeżdżał mój skład do Szczecina. Mój wagon był bezprzedziałowy więc ciężko było się wyspać, ale trochę zmrużyć oczy się udało. O 11:20 wysiadam w Szczecinie. Przez 2 godziny zwiedzam co tylko się da. Najpierw Stadion, potem deptak, następnie Zamek Książąt Pomorskich i Rynek. Jak już wszystko pozwiedzałem to ruszyłem na Dąbie. Do Świnoujścia wybrałem drogę boczną i jechało mi się bardzo przyjemnie. W Goleniowie zrobiłem sobie dłuższy postój na jedzenie i małe zakupy. Krótka noc dawała o sobie znać, ale w nagrodę miałem piękną i słoneczną pogodę, a dodatkowo wiatr w plecy :) Z powodu długiej trasy i krótkiego czasu na jazdę, musiałem robić przerwy co 35-40 km. Następna więc wypadła w Wolinie - malutkim miasteczku położonym na wyspie. Stamtąd do Świnoujścia nie zostało mi już wiele. Teraz wjechałem już na drogę główną i przez lasy prosto nad morze. Wiatr w plecy wiał do końca dnia, pobocze do jazdy bardzo komfortowe, a i forma powyprawowa jest, więc dojechałem przed zachodem Słońca. Na Warszowie wsiadłem w darmowy prom i po chwili byłem na drugim brzegu Świny. Na początku pognałem oczywiście na plażę. Potem przejechałem się deptakiem, gdzie było więcej Niemców niż Polaków :~ Chiałem jeszcze zobaczyć słynny wiatrak, ale było już tak ciemno, że dałem sobie spokój i pojechałem do McDonalda coś zjeść. O 21 byłem już w schronisku młodzieżowym, gdzie miałem zarezerwowany nocleg. Byłem na szczęście sam w pokoju, a i WiFi było ;P Muszę się wyspać, bo jutro czeka mnie ciężki etap.

Dzień drugi mojej wycieczki zaczynam ze sporym poślizgiem. Miałem wyruszyć o 9, ale zaspałem, a dodatkowo gęsta mgła zawisła nad miejscowością w której spałem, więc na trasę ruszyłem dopiero o 11. Na początku pojechałem na Wleń. Potem źle skręciłem i zaczęła się droga przez mękę :/ 8 km robiłem przez 1,5 h! Jezioro Pilchowickie co prawda ładne, ale moja ogólna mapa i boczne "kocie łby" dały mi w kość. Jak nie błoto to droga kategorii ukraińskiej. Masakra. Jednak udało mi się dotrzeć na drogę główną i potem musiałem odmówić sobie jednej przerwy i popędziłem prosto do Mirska. Śpieszyłem się trochę, bo od 14 miały być burze, ale na szczęście nie padało tego dnia :) Z Mirska do Świeradowa prosta droga. Miasto uzdrowiskowe nawet mi się spodobało, a na ulicach bardziej dominował język niemiecki aniżeli polski. Stamtąd pozostało mi tylko pojechać Drogą Sudecką przez Góry Izerskie do Szklarskiej Poręby. Musiałem podjechać z 400 m na jakieś 800, a patrząc na to że podjazd "trwał" 15 km to było to tak naprawdę nic. Zjechałem do Szklarskiej w dół i nie zagrzałem tam długo, bo chciałem zdążyć na pociąg w Jeleniej Górze. O godzinie 17:15 byłem na dworcu kolejowym, kupiłem bilet i pożegnałem się z górami w tym sezonie. Moją dwudniową trasę po Dolnym Śląsku zaliczam do udanych. Zaliczyłem brakujące 16 gmin, odwiedziłem kilkanaście nurtujących mnie miejscowości z tego raczej "dzikiego" regionu Dolnego Śląska. Forma po wyprawie jeszcze się utrzymuje więc problemów nie było, a i tempo przyzwoite. Zostały do zrobienia jeszcze 3 trasy w tym roku i mogę chować rower do piwnicy, a potem zabierać się za pisanie relacji z Portugalii ;)