Dnia trzeciego miałem zrobić 180 km z Torunia do Kalisza, po czym pociągiem wrócić do Wrocławia, ale nie miałem zamiaru całą drogę przeklinać wiatru, który w sobotę ostro zaciągał z południa. W ten sposób spokojnie się wyspałem i pognałem na pociąg o 10:52 do Wrocławia. Pan konduktor był na tyle miły, że wypisał mi bilet ze stacji Toruń Miasto, gdzie nie ma kas biletowych, przez co zaoszczędziłem 8 zł. Mogłem jechać już prosto do Wrocławia, ale jako że pociąg jechał przez Poznań, to wysiadłem sobie kilka stacji wcześniej w miejscowości Pobiedziska, skąd ruszyłem przez Kostrzyn i Swarzędz do stolicy Wielkopolski. Jechało mi się fatalnie, po części dlatego że miałem już ponad 300 km w nogach, ale przede wszystkim dlatego że wiatr w twarz był niesłychanie mocny. W Poznaniu bardzo dużo ludzi z racji soboty i jakoś przestało mi się tam podobać. Wsiadłem o 16 w pociąg do Wrocławia i wieczorem byłem już w domu. Cel na weekend osiągnięty. Kolejne miasta wojewódzkie zaliczone rowerem. Został mi jeszcze tylko Lublin oraz Białystok, ale to w swoim czasie. Ponadto w 3 dni wpadło na moje konto 30 nowych gmin z czego też jestem zadowolony. Majówka tym razem lokalnie.

Dzień drugi zaczynam dość wcześnie, bo o 9. Dzisiaj muszę dojechać do Torunia przez Bydgoszcz. Nic wielkiego, ale martwi mnie kierunek wiatru. Do Bydgoszczy czeka mnie prawie 80 km jazdy w kierunku południowo-zachodnim, a więc prawie centralnie pod wiatr. Moje przeczucia okazały się prawdziwe. Wiatr od samego rana dawał mi w kość. Przez pół dnia było dość chłodno i pochmurno, a ja nie mogłem jechać szybciej niż 16-17 km/h, co było dość frustrujące. Jakoś doczłapałem się do Świecia. Tam zrobiłem sobie przerwę na rynku. Następnie kierowałem się już prosto na Bydgoszcz. Niestety droga krajowa nie była przystosowana dla rowerów, więc musiałem cisnąć prowincją. Kilka razy miałem większe wątpliwości gdzie jechać i zerkałem na mapę. Wiatr nie odpuszczał, więc szukałem byle pretekstu aby zrobić kolejną przerwę. Napiłem się pepsi i przeszła mi chęć drzemki, a jednocześnie wyszło słońce i zrobiło się od razu cieplej. Po morderczych 80 km w końcu doczłapałem się do tej cholernej Bydgoszczy, pocieszając się, że kolejne 50 km do Torunia będę miał z wiatrem. Jeśli chodzi o Bydgoszcz to byłem tam pierwszy raz. Na początek odwiedziłem Stadion Zawiszy, gdzie o 18:00 był rozgrywany mecz z Cracovią. Potem zajrzałem na PKP, gdzie budują od podstaw nowy dworzec. Następnie skierowałem się do centrum, które naprawdę nie jest złe. Nie spodziewałem się po Bydgoszczy wiele, bo mój research przed wyjazdem nie wykazał większych atrakcji w tym mieście. Rynek przeciętny, opera ładna, a robotę robi rzeka Brda, która przepływając przez centrum zrobiła z Bydgoszczy małą Wenecję. Reasumując Bydgoszcz nawet mnie zaskoczyła pozytywnie, mimo wszystko bardziej podoba mi się jednak Rzeszów. Opuszczam Bydzie kierując się na Solec. Tam trafiam zziajany, bo trzymałem dystans do pewnego rowerzysty szosowego, który mnie wyprzedził. W Solcu nie ma kompletnie nic, właściwie szkoda pisać o tym miasteczku. Do Torunia miało mi wiać w plecy i guzik. Jechałem drogą krajową przez las, gdzie była masa TIRów i nie było pobocza. Te 30 km było najgorsze. Średnio co 2-3 minuty musiałem zjeżdżać z drogi, bo ciężarówki za nic miały moją obecność na drodze. Jechałem spięty i chciałem jak najszybciej opuścić tę drogę. Poza tym robiło się coraz ciemniej, więc po jakimś czasie założyłem kamizelkę odblaskową i stawałem kilka razy obok drogi żeby przeczekać falę TIRów. Wtedy te wszystkie skurczybyki nagle się obsrały i podejrzewając że to policja "suszy", zwalniały jakieś 30 km/h. Niestety jak ruszyłem to sytuacja znowu wracała do normalnego stanu. W Toruniu zameldowałem się kilkanaście minut po 20. Było już ciemno, więc zajrzałem szybko na PKP, a potem przejechałem na drugi brzeg Wisły imponującym mostem. W Toruniu oczywiście też nigdy nie byłem, ale jeśli już słyszałem o tym mieście, to w samych superlatywach. Każdy zachwalał piękne stare miasto i tylko mnie nakręcali żeby w końcu tam pojechać. Miałem pewien dystans do tych opinii, ale jak zajechałem wieczorem na Stare Miasto w Toruniu to naprawdę byłem pod wielkim wrażeniem. Oczywiście widziałem już piękniejsze miasta, ale nie spodziewałem się że w Polsce jeszcze coś mnie tak zaskoczy jak Toruń. Starówka prezentuje się nocą niesłychanie i myślę że niejedno włoskie miasto mogłoby zazdrościć nam Torunia. Objechałem szybko dookoła zabytki i czekałem na Julię z CSa, która zgodziła się mnie przenocować. Odstawiłem rower, wykąpałem się po ciężkim dniu i poszliśmy na szybko coś zobaczyć, a i jeszcze zjeść. O północy byliśmy z powrotem w mieszkaniu. Toruń na wielki plus, absolutnie zasługuje na listę UNESCO.

Jak zaczynać sezon to z grubej rury ;) W tamtym roku nie zdążyłem zrobić trasy Kalisz - Gdańsk, więc gdy teraz zrobiło się ciepło, to tylko sprawdziłem wiatr i pojechałem w środę nocnym pociągiem do Sopotu. Na miejscu byłem o 7:17. W czwartek wiał silny wiatr o prędkości 30 km/h. Na szczęście wiało z zachodu, a ja jechałem cały dzień na południe, więc dało się przeżyć. Dzień zacząłem od śniadania na molo w Sopocie, potem przejechałem do Gdańska, w którym nie byłem już 2 lata. Następnie pomyliłem drogę przy wyjeździe i musiałem się cofać na drogę krajową. Pruszcz Gdański omijałem, gdyż już wcześniej było mi dane przejeżdżać przez to miasto stopem. Mój kolejny przystanek to Tczew. Miasto nie zachwyciło mnie swoim urokiem, ale przejechałem się słynnym mostem na drugą stronę Wisły. Kolejny odcinek do Malborka prowadził na wschód, więc średnia na tym odcinku oscylowała w granicach 35 km/h, jako że miałem z wiatrem. Malbork szczerze mówiąc trochę mnie rozczarował. Zawsze słyszałem głosy, że to tak wielki zamek, że potrzeba caaałego dnia żeby wszystko zwiedzić. Zamek oczywiście jest ogromny i bardzo ładny, ale spodziewałem się naprawdę kolosa. W Malborku oprócz zamku nie ma kompletnie niczego ciekawego, także ruszyłem dalej na południe w kierunku Sztumu. Tam się trochę naszukałem zabytków. Okazało się że mają tylko skromny zameczek obok centrum, a właściwie jego ruiny. Ze Sztumu do Grudziądza jechało mi się ciężko, bo wiatr lekko się obrócił, ale zanim dotarłem do Grudziądza, to czekało mnie jeszcze zwiedzanie Kwidzyna. Miasto jak miasto, nic ciekawego, ale katedra z częścią zamku zrobiła na mnie duże wrażenie. Piękna budowla. Ostatnia prosta do Grudziądza nie była łatwa, ale dotarłem tam przed 20. Miasto słynące z tego, że jest najmniejszym w kraju posiadającym tramwaje, miało akurat przebudowywaną linię. W ogóle to Grudziądz jest strasznie podłużnym miastem, dlatego będąc na miejscu zrozumiałem skąd w takim mieście akurat tramwaje. Objechałem szybko centrum i piękne bulwary z jeszcze ładniejszymi murami obronnymi, po czym znalazłem nocleg w bursie. Schronisko młodzieżowe było praktycznie puste. Oprócz mnie byli tylko jacyś zapaśnicy z Armenii i kolarze szosowi oraz kilka osób z pobliskiej uczelni. Wieczorem poszedłem jeszcze do McDonalda na kolację i tak zakończyłem długi, ale bardzo fajny, rowerowy dzień. Przez cały czas świeciło słońce i pojawiła się pierwsza opalenizna. Jak widać można bez większego treningu machnąć 170 km bez większych konsekwencji :)