Dzień drugi zaczynam dość wcześnie, bo o 9. Dzisiaj muszę dojechać do Torunia przez Bydgoszcz. Nic wielkiego, ale martwi mnie kierunek wiatru. Do Bydgoszczy czeka mnie prawie 80 km jazdy w kierunku południowo-zachodnim, a więc prawie centralnie pod wiatr. Moje przeczucia okazały się prawdziwe. Wiatr od samego rana dawał mi w kość. Przez pół dnia było dość chłodno i pochmurno, a ja nie mogłem jechać szybciej niż 16-17 km/h, co było dość frustrujące. Jakoś doczłapałem się do Świecia. Tam zrobiłem sobie przerwę na rynku. Następnie kierowałem się już prosto na Bydgoszcz. Niestety droga krajowa nie była przystosowana dla rowerów, więc musiałem cisnąć prowincją. Kilka razy miałem większe wątpliwości gdzie jechać i zerkałem na mapę. Wiatr nie odpuszczał, więc szukałem byle pretekstu aby zrobić kolejną przerwę. Napiłem się pepsi i przeszła mi chęć drzemki, a jednocześnie wyszło słońce i zrobiło się od razu cieplej. Po morderczych 80 km w końcu doczłapałem się do tej cholernej Bydgoszczy, pocieszając się, że kolejne 50 km do Torunia będę miał z wiatrem. Jeśli chodzi o Bydgoszcz to byłem tam pierwszy raz. Na początek odwiedziłem Stadion Zawiszy, gdzie o 18:00 był rozgrywany mecz z Cracovią. Potem zajrzałem na PKP, gdzie budują od podstaw nowy dworzec. Następnie skierowałem się do centrum, które naprawdę nie jest złe. Nie spodziewałem się po Bydgoszczy wiele, bo mój research przed wyjazdem nie wykazał większych atrakcji w tym mieście. Rynek przeciętny, opera ładna, a robotę robi rzeka Brda, która przepływając przez centrum zrobiła z Bydgoszczy małą Wenecję. Reasumując Bydgoszcz nawet mnie zaskoczyła pozytywnie, mimo wszystko bardziej podoba mi się jednak Rzeszów. Opuszczam Bydzie kierując się na Solec. Tam trafiam zziajany, bo trzymałem dystans do pewnego rowerzysty szosowego, który mnie wyprzedził. W Solcu nie ma kompletnie nic, właściwie szkoda pisać o tym miasteczku. Do Torunia miało mi wiać w plecy i guzik. Jechałem drogą krajową przez las, gdzie była masa TIRów i nie było pobocza. Te 30 km było najgorsze. Średnio co 2-3 minuty musiałem zjeżdżać z drogi, bo ciężarówki za nic miały moją obecność na drodze. Jechałem spięty i chciałem jak najszybciej opuścić tę drogę. Poza tym robiło się coraz ciemniej, więc po jakimś czasie założyłem kamizelkę odblaskową i stawałem kilka razy obok drogi żeby przeczekać falę TIRów. Wtedy te wszystkie skurczybyki nagle się obsrały i podejrzewając że to policja "suszy", zwalniały jakieś 30 km/h. Niestety jak ruszyłem to sytuacja znowu wracała do normalnego stanu. W Toruniu zameldowałem się kilkanaście minut po 20. Było już ciemno, więc zajrzałem szybko na PKP, a potem przejechałem na drugi brzeg Wisły imponującym mostem. W Toruniu oczywiście też nigdy nie byłem, ale jeśli już słyszałem o tym mieście, to w samych superlatywach. Każdy zachwalał piękne stare miasto i tylko mnie nakręcali żeby w końcu tam pojechać. Miałem pewien dystans do tych opinii, ale jak zajechałem wieczorem na Stare Miasto w Toruniu to naprawdę byłem pod wielkim wrażeniem. Oczywiście widziałem już piękniejsze miasta, ale nie spodziewałem się że w Polsce jeszcze coś mnie tak zaskoczy jak Toruń. Starówka prezentuje się nocą niesłychanie i myślę że niejedno włoskie miasto mogłoby zazdrościć nam Torunia. Objechałem szybko dookoła zabytki i czekałem na Julię z CSa, która zgodziła się mnie przenocować. Odstawiłem rower, wykąpałem się po ciężkim dniu i poszliśmy na szybko coś zobaczyć, a i jeszcze zjeść. O północy byliśmy z powrotem w mieszkaniu. Toruń na wielki plus, absolutnie zasługuje na listę UNESCO.