Noc spędzona na podłodze dobrze mi zrobiła i dzień zacząłem już przed 8. Przez dwie godziny zwiedzałem z moim hostem Lublin, po czym Ola poszła do pracy, a ja pojechałem w kierunku Nałęczowa. Muszę przyznać, że Lublin jest całkiem ładny. Dzisiaj jechało mi się bardzo ciężko. Wiatr dochodził do 30 km/h i niestety z reguły wiał mi w twarz. Jechało się opornie, ale dotarłem do Nałęczowa. Niestety trochę się zawiodłem, bo nic tam nie było. Kolejnym przystankiem i punktem dnia był Kazimierz Dolny nad Wisłą. Droga cały czas pod wiatr i powoli się toczyłem. Tam zrobiłem sobie prawie 3 godzinną przerwę (licząc prom). Najpierw ogarnąłem piękne uliczki tego małego miasta, a następnie usiadłem w restauracji, aby zjeść sałatkę, bo byłem już głodny. I tak oto zrobiła się godzina 17. Byłem już zmęczony tym wiatrem i chciałem jechać do Dęblina na pociąg, ale uparłem się i do końca wytrzymałem na siodle. Przeprawiłem się za 4 zł przez Wisłę i już byłem w Janowcu. Tam ostatnie większe zakupy i 60 km do Radomia, gdzie miałem być o 21. Po południu zaszło słońce, wiatr leciutko ustąpił, a ja musiałem się śpieszyć zanim zrobi się ciemno. Przycisnąłem na pedały i w dobrym tempie dojechałem do Radomia w 3,5 h. Ostatnie 20 km było już po zmroku na drodze krajowej, ale cóż, mówi się trudno. Na szczęście byłem dobrze widoczny i nikt mnie nie potrącił. Z Ronda Kozienickiego odebrała mnie Ania i pojechaliśmy do jej domu rodzinnego. Tam się od razu wykąpałem, dostałem mega pyszną kolację + wino i tak pogadaliśmy sobie do 1 w nocy na werandzie. Z racji tego, że niebo zakryły chmury, a za dnia było upalnie, toteż wieczorem mieliśmy ponad 20 stopni co rzadko się zdarza we wrześniu. To był ciężki psychicznie dzień. Nie ma nic gorszego od jazdy pod wiatr. Jutro miałem jechać do Kielc, ale zmieniłem plany.